Hallo allemaal!

Nog 1 maand, 8 dagen, 7 uren, 21 minuten en 10 seconden voordat ik in het vliegtuig stap richting Entebbe. Al jaren roep ik dat ik vrijwilligerswerk wil gaan doen in Afrika en het gaat op 30 maart gewoon écht gebeuren. Ik heb een maand onbetaald verlof genomen en ga mijn tijd (hopelijk) nuttig besteden in Oeganda.

Ik hou deze blog bij, zodat jullie kunnen lezen wat ik beleef in Afrika, maar ook als herinnering voor mijzelf.

Ik vlieg om 10:45 met KLM richting Entebbe, waar ik rond 22:20 zal landen. Een lange vlucht, maar: ik heb alvast sushi besteld voor in het vliegtuig, haha. Entebbe was tot 1962 de hoofdstad van Oeganda, nu is dat Kampala. Ik zal op het vliegveld opgehaald worden door een taxi chauffeur. Dit zal één van de twee vaste taxi chauffeurs van het project zijn, begreep van het bestuur. Ik zie mezelf al staan, als blanke daar op het vliegveld, helemaal alleen met 2 grote koffers en een rugzak. Pas las ik een stukje op de Facebook pagina van Doinggoood. Ik moest hier zo hard om lachen, dat ik het even wil delen:

"Op het vliegveld zag ik niemand met een bordje met mijn naam. Er was wel een jonge vent die gebaarde, maar ik dacht gewoon negeren. Daarop kwam hij naar me toe, stelde zich voor als Moses en zei jij bent Trudi. Toen ben ik toch maar mee gegaan. Het bleek dat hij een bordje maar niet meer nodig vond. Hij had mijn naam gegoogeld en had toen op Facebook mijn foto gezien."

Wel creatief toch? Maar goed, één van die chauffeurs brengt mij naar mijn project, dicht bij de hoofdstad Kampala, 35 km verder op. Ik zal op het project in het gastenhuis verblijven met nog twee andere meiden. De volgende dag ga ik met Frank op stap. Frank is de Nederlandse coördinator van Oeganda en hij zal mij dan laten zien hoe het openbaar vervoer gebruikt wordt, (wat ik heb begrepen is dat het makkelijkste vervoersmiddel in Kampala de boda boda, brommertaxi, is) waar je geld kan pinnen, en we regelen dan een simkaart.

Ik heb de afgelopen weken niet stil gezeten en al veel geregeld. Eerst mijn tickets geboekt, mijn VOG aangevraagd, kennis gemaakt met het bestuur van Kinderhulp Afrika, training van Muses gevolgd, vaccinaties gehaald, visum aangevraagd, reisverzekering gecheckt, bank op de hoogte gebracht etc etc. Er valt gelukkig ook nog genoeg te regelen voor de komende maand. Het ergste: m'n koffer inpakken.

Ik heb al een hele hoop baby kleding ontvangen, die ik mee kan nemen naar Nafasi. Voor de mensen van die ik dit heb gekregen: nogmaals heel erg bedankt. Ik hoop dat ik, als ik daar ben wat foto'tjes kan plaatsen op deze blog.

Uiteindelijk zal ik zaterdag 29 april om 23:35 terug vliegen naar Amsterdam en zondag 06:55 weer terug zijn in ons kikkerlandje. Voor nu, nog een druk maandje voor de boeg. Maar het uitkijken er naar alleen is al geweldig. Ik tel de dagen af!

Tutaonana! (tot ziens)

Esmee